RAZIYDIM FERMÂN-I AŞKIN’A

Öyle büyük umutlarým olmadý benim
Yaþamýndaki varlýðýma dair
Hayatýnýn tamamý olmak
Deðildi senden istediðim
Keþfine adaklar adadýðýn gönlünde
Bir çoban yýldýzý olmak
Þafaklardan süzülen sabahlara ayný zaman diliminde uyanmak
Ayný gökyüzünü paylaþmak
Yeterdi bana.
Yeterdi tenhalarýnda taþýdýðýn bir düþün olmak.
Gittikçe kalabalýklaþan yalnýzlýklarýmda
Anlamdan firar etmiþ bir fýsýltým
Kimselerin duymadýðý bir cývýltým olman yeterdi bana.
Yarým yamalak uykularýma ninniler söylesen uzaklardan
Kahramanlarý biz olan masallar anlatsan bana
Ya da dualar yollasan rüzgarlarýn kanatlarýyla
Bakir umutlar býraksan ayak uçlarýma
Aþka niyetin olsam
Geçerliliðini kaybetmeyen ayetin olsam
Bir tek senin bildiðin gerçeðin
Ruhundaki kýr çiçeðin olsam
Yeterdi bana.
Þimdi bütün düþleri yakýlmýþ bir ömrün
Son nefesini bekleyen bir yýlgýným.
Direnemiyorum .
Aðýrýma gidiyor iþte.
Tercih ettiklerinle maðlup bir yiðit edasýyla gidiþin
Bir baþýnalýðým aðýrýma gidiyor iþte.
Sahi böylesine hýzlý mý eskitirdi gitmeler
Böylesine ani mi eksilirdi bir insan.
Bütün eylemlerini öznesine baðýþlamýþ
Anlamsýz, yoksunluk tortusu
Eksiltili bir cümleyim artýk.
Oysa… adýnýn gölgesinde lekesiz düþler uyutmuþtum ben
Belki..bir gün…lere teslim etmiþtim yüreðimi
Ah yâr…
Biliyordun…razýydým sana
Seni sevmek onurumdu benim
Çekip aldýn onu benden,senden.
BÝZ’den aniden.
Bak…iç çekiyor göze alamadýklarýmýz
Ölümsü bir keder dökülüyor gözlerimizden
Kumrular göçtü gitti sözlerimizden.
Ah yâr…
Nasýl bir tükeniþ bu
Nasýl bir yaralanmak
Nasýl bir aldanýþ…
Ah yâr…
Ýzin ver ,düþlerimde yaþayayým seni
Hem düþleri sadece düþleyen bilir deðil mi?
Nefesinin eþiðine sabit kýl beni.
Yokluðunun türküsünü söylesin þafaklar
Saçlarýný tarasýn parmaklarým
Cemreler düþsün suyuma ,topraðýma
Düþlerimi salýver bana.
Ah yâr…
Ab-ý hayat ol…dol ömrüme.
Beklemeden,bekletmeden
Buyur fermanýný
Biliyorsun …razýyým
Uzatma sevmek âhýmý benim
Çiçeklendir çilemi
Ferman-ý aþkýna; kuyularda Yusuf,
Vahalarda Mecnun
Kayalarda kör býçaða râm Ýsmail’im.
Artýk bekletme…
Senden gelene amenna
Madem yaþatmadýn
Ferman buyur…vur aþk ile boynumu
Öldür beni…
Yadigar ÜNVER

Sosyal Medyada Paylaşın: