Hayat bir verirken binleri aldýn ne yoruldun ne usandýn bu son olsun dedikçe gözün hep üzerimde gidenler gitti çoktan Bir avuç hüzün kaldý elimde. Savurdum saða sola herkes payýný alsýn da, biraz olsun yürek nefes alsýn diye ne gezer,, bumerang sanýrsýn savurduðum döndü geldi, hüzün bana kaldý yine. Nasýlda sahiplenmiþ gitmiyor yapýþmýþ yakama býrakmýyor öyleki týrnaklarýný geçirmiþ canýma kanatsada alýþtý can acýya, artýk hissetmiyor isyan etsede yürek, hüzün gitmiyor arsýz misafiri yüreðin hükmediyor. *GÜL*
Sosyal Medyada Paylaşın:
bamteli960 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.