Ve Melekler Ağladı

Ve bugün yaðmur yaðdý
Sana benzeyen her þey öldü.

...

I

Çocuklar öldü
Ellerinde sandýk sarýsý umutlarla
Tavan arasý yasaklarla
Cenin gibi flu
Ýki dudak arasý tutkuyla
Yaþamakla-gitmek arasý kaçak bir intiharla .
Her þey öldü bugün
Týpký sana benzeyen yarým yamalak eksik bir kahkahayla.

II

Umut öldü meselâ
Saf bir çocuðun güncesi olan
Ve duvarlar örüldü yalnýzlýða dair
Bir yosmanýn piç düþü kýrýldý yastýðýna
Sonrasý budalaca yapýlan ihtilâller.
Daraðacý kurulmadan
Asýldý bütün düþünceler
Dilime zerk edilen yalnýzlýðýn korkak büyücüsü
Kapat gözlerini de
Ölüm nedir öðreteyim sana.

III

Ve bir kadýn doðdu senden habersiz
Havva’nýn kokusu avuçlarýnda
Gel-me dedim!
Dinlemedi.

IV

Odana sureti çizilen kadýn
Adem’in kokusuyla
Yüzüne cennet sürmeye geldi
Ki bilirim
En sevdiðin kokudur Havva.

Suni teneffüs saatlerinde uyanýrdý düþ
Soyunurdu arsýzlýðýyla
Arsýzlýk dudaðýna yakýþan en güzel çýplaklýktý.

V

Tiz bir çýðlýk gibiydi sana benzeyen her þey
Bense
Kirpiðine yakýþan fakir bir yel
Yavaþça dudaðýna süzülsem
Aðlar melekler.



Sosyal Medyada Paylaşın: