Buðulu gözlerinden okudum, mazinin hüzünlü þiirini, buz tutmuþ cam misali zemheri ayýnýn, dondurucu soðuðu sanki gözlerin… bakýþlarýn satýr satýr sitem yazýyor, kahýr mektubu sanki adresine ulaþamayan.
Gözlerinden seyrettim hüznü, ceylan bakýþlarýn yok artýk, sevda savruluyor, hazan mevsiminde uçuþan çaresiz yapraklar gibi. Ok kirpiklerin bile boynunu bükmüþ, ahu gözlerinin üstüne…
Gülümseyen umutlar vardý, ýþýl ýþýl parlayan gözlerinde. Fer i bitmiþ idare lambasý gibi þimdilerde… Tomurcuklarla renklenen, güllerle beraber, gülücükler daðýtýrdý aleme… Yok artýk, Sadece hüznün, Boynunu büktüðü kara gül görüyorum, Buðulu gözlerinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.