bakarsýn bir gün...
aralanýr ýslak kirpiklerin
ve
kýrýlýr gözlerinin önünde/ki
can kafes...
uzaðýna daldýðýn denizler kadar
masum deðil bu hýrçýn dalgalar
ve çýðlýklarýna gömüldüðün
bu sarhoþ þehirler
ne sýrdaþtýr sana artýk
ne de minnettar
hayat
taze bir serçe cesedi gibi
yakar narin tenini
nar gerek oysa
serâba kanmýþ dudaklarýna
yýldýzsýz gecelerde
bahanedir ancak bulutlar
gönlü n â l â n olana
/aþikâr/
þ e m s gerek...
/ mai/