Ben hep mezarlýklarda yumardým gözlerimi
Ýç çeke çeke, içli bir huzurun sesine doðru yürürken
Sessizliðimi dinlerdim sonra bir de onlarýnkini
Dökülürdü gözyaþlarým dünyaca, içli, sitemli
"Gül!" derdi annem, gül!
Gülemezdim, dirilirdi tüm mezarlýk gülleri
Bilmeseler de ne çiçeði olduðumu
Öperlerdi dudaklarýmdan bir bir
Yine de gülemezdim, üzülürlerdi ve bir de annem
Baþlardý aðlamaya, derdime ortak, canýma can
Ölmezdim de, ölemezdim!
Ayýp olmasýn diye
Beni diri sananlara...
Saadet Ün-24.04.2011