//Ve hep sensin ben//
Þimdi bu þiirin
Sayfasý kendine ruh
... ... ...
Sol elimde cüzzamlý bir jilet
Keserken soluðunu azrailin
Buzlu bulutlarý kýracak mavi
Hikayesi yok ölmenin, ayýp da deðil elbet
Güvez renkli son oyunu saklambaçlarda
Sobelenir ansýzýn kalbim, sende kalbim
Kan pýhtýlaþtýysa býrakma
Düþleri doldurulmayan üç nokta
Ateþe üþümeyi býrakýp giden anka
Ýzafeten ben oradaydým kuþlar bilmezken
Kollarýmý açmýþken rüzgara ve Berfinlere
Zamanýn ayrýcýnda unutup farzýmý
Yýkýp odamýn çatýsýný beþ vakit
Sattým ruhumu melez bir geceye
//Ellerimi kanatmadan büyüttüm son gülümdün
Ezbere gördüðüm hep ayný düþüm
Darmadaðýn bekleyiþlerinde çýplak putlarýn
Avuçlarýna adýný yazdým//
Ama beni öldürerek kurtaracaksýn
Ýzafiyim belki, ilk baharýn masum cinayetine
Terkedilmiþ kentlerde kan sýzdýran gölgeler
Aðlar i mgesi, boynu bükük bir þaire
Bilirsin bekleyenimde yok ve mirasým
Eski masallardan bir Fabl býrakýyorum sana
Kýyametinde suyu kýrýlýr mavinin
Kendine küsen ayna bakmaz gökyüzüne
Sýrrýdýr býçaðýn katil bir elle paylaþtýðý
Her yara içinde yontulan aðrý
Çözülür þaibeli gülümsemelerde
Yýrtýk(k)aðýtlarda gök kuþaðý çizerdi kadýn
O gece Ay’a bakmak günahtý
Vaftizi unutulmuþ çarmýhtan býrakýp gitme diye beni
Ölü karanfiller býrakýrdý karýncalar her gece baþucuna...
CÇ_
AACHEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.