Gidiyorum iþte Ankara, Soðuk gecelerinden kurtulup… Resmi sýfatýndan kopuyorum bir yaprak gibi, Düþüyorum anadolunun baðrýna.
Gidiyorum iþte Ankara, Mamak’tan baktýðýnda… Gençlik parkýnýn üzerini kaplayan duman misali, Tutamayacaksýn beni artýk.
Gidiyorum iþte Ankara, Üç kuruþa figüranlýk yapan bir oyuncu gibi, Oynayamayacaksýn yaralý kalbimle, Ve sus diyemeyeceksin, aþk naðmeleri mýrýldanan dudaklarýma.
Gidiyorum iþte Ankara, Geceyi çivilercesine gökyüzüne, Hasreti savururcasýna esen meltemin kollarýna, Akan yaðmur damlalarý gibi, akýp gidiyorum kaldýrým taþlarýnýn aralarýna.
Gidiyorum iþte Ankara, Sen beni kabul etmedin binlerin yüz binlerin arasýna, Bir kurþun sýkýyorum olmayan duygularýna, Gözün aydýn gidiyorum buralardan baþý dik gururlu anla.
ZÜLKÜF KILIÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızkaranlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.