MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dar Vakitler
NuriCAN

Dar Vakitler



Dar Vakitlerdeyim
bir uçurumun kenarýnda
çýðlýðýn yarayla buluþtuðu yerdeyim
tut beni ey hayat, düþtüm düþeceðim
yoruldum hüzünler arasý gidip gelmekten
siyah sakalýmda ak acýlar biriktirmekten
geçtiðim yollar kördüðüm
uçurumlar, yýkýmlar, karanlýklar aldý beni...

Isýrdýðým dudaklarýmýn deltasýnda
suskunluðum akýyor þimdi hayatýn yaralý ýrmaklarýna.
uzak daðlara esen rüzgarýn kimsesizliðidir ömrüm ey hayat
ömrüm ki, bir tutam düþ, bir top ateþ
çýðlýk çýðlýk nehirlere gömdüðüm
alýp baþucuma koyduðum her gece
sarýlýp uyuduðum uçurumlar boyu...

Bilirim zamansýz vurdu beni zaman
her gece aðrýlar içinde uykusuz, viran
avare, divane, kýrgýn
bir yýkýntý gibi yaþýyorum yaþadýðým yerde
kendi kendime küs, kendi sesime dargýn
yaralarýmý saramayacak kadar yorgunum.

sararmýþ hüzünler yaðsa da düþ bahçemin yapraklarýna
mavi semalar arýyor hala içimdeki bahar kuþu, kýr gelinciði...

Bilirim dostu yok yalnýzlýðýn
yalnýzlýk ki, düðümlenmiþ bir ip boðazýmda
üþüyor sevgilere adadýðým dal ömrüm
umuda diktiðim gül fidaný kurudu
terkedip gitti alnýndan öptüðüm bahar
þimdi yaprak yaprak düþüyorum dallardan
durmadan güz þarkýlarý söylüyor kalbim
bir varmýþ bir yokmuþ gibi hayat ey ömrüm

Güvenerek tuttuðum her elin hançeri saplandý yüreðime
bu yüzden her gün kanarým böyle kirlenmiþ bu þehirde
adýmlarým yýldýz arar her gece kayýp yollarda
yaþamak aðrýsý sarýlý her yaným
yüreðim, dizlerim, ellerim, paramparça
dar vakitlerdeyim ey ömrüm
dar vakitlerde...

Bir uçurum kenarýnda içime tutunmuþ kalmýþým
tutunduðum dal incecik, kýrýldý kýrýlacak
sonbahar rüzgarlarý esiyor gönül bahçemde
bu yýl kýþ erken gelecek daðlarýma biliyorum
çiçeði açmadan solacak baðlarýmýn
ecel erken gelecek, acý da, hüzün de...

Ah! nice bal sunduklarým
zehir verdiler karþýlýðýnda
acýnýn ve ateþin burgacýndayým ey hayat
bir yaným ateþ, bir yaným uçurum
kahýrlar biriktiriyorum durmadan zifir gecelerden
ne yana dönsem acýlar keser yolumu
ne yana dönsem ihanetler
ihanetler ki, bir ok gibi yüreðime saplý

Ah ben ki, hayatýn kara sevdalýsý ey ölüm
hep bir sevda uðruna ölmek istedim, ölürsem de
karanfilin kýrmýzýsýna, menekþenin moruna
özgürlük ve kardeþlik için
yoksullara ekmek
çocuklara umut olmak için
ölmek istedim...
...
Ömrümün yaz vaktindeyim ey hayat
bu mevsimde sevmek
en çok bana yakýþýr
ölmek de...
ya da baþka bir kapýdan girmek yeniden hayata ...





Nuri CAN
www.nurican.com


.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.