bıçak

bulutlarý avuçlarýnla sýktýðýnda gözlerimde kýrýlýr gün
þehir düþleri ayaklarýnýn altýna alýr
kulaklarýmda deniz çýnlar
ve ölümün salyalarý dudaklarýndan damlar
omuzumda siyah damarlar
hep ayný kaný kusar
sabahlara
umudun yanaklarýnda
mavinin resminde
kal anne
sakýn kýmýldama/
kýmýldarsan
çýðlýk açar bahçeler
güneþ balkonlardan iner ölüme
emekler hüzünler kayýsý aðaçlarýnýn gülüþünde
býrak rüzgarlara sözlerini
bir gün elbet dökülür türküler
dile gelir mutluluk susan dillerde









þimdi zaman hiçbir avuntuyu ýsmarlamaz sulara
bir dua atsam yangýna döner gökyüzü
aðlar martýlar
ve anlamaz derdimi bu þehirde yürüyenler
suskunluðumu saklýma gebe býrakýr mevsimler
varsýn daðýn yamaçlarýndan sökülsün sevdalar
sökülmezse/
hiç bir yüz görmeyecek sýrtýmda yatan býçaðý
yoksa gözyaþlarý çocuklarý da titretecek
sarsýlacak kaldýrýmlar
varsýn yüreðimde çoðalsýn acýlar
yoksulluk öyküleriyle








belleðime döllenen onca kýyametin yalnýzlýðýný yaþýyor sessizliðim
þiirlerimi belinden büküyor ezilen özlemler
soluðum yýrtýk hayatýn týrnaklarýnda
gölgeler kaç kýymýkla bilenmiþ
olsun
devrildikçe sýzýlar
elbet bir uðultu taþýyacak beni
gürültüsüz gözlere



















Sosyal Medyada Paylaşın: