bir açken
bir de sen gittikçe
gözüm kararýr
daðýlýrdý geçmiþim
daðýlýrdý geleceðim…
sözlüklere koþar
üstünü örterdim kelimelerin
hani yazdýðýmda
eline almadýðýn
okumadýðýn
üþüyen...
camlarý kýrýlmýþ göz bebeklerim
yeni þeyleri arardý yine de
sýrf doymak için
sýrf doyurmak için…
bir türlü ihanete yaklaþamazdý kalemim
ve dilim...
eskiye aþinalýðým
ekleyemezdi lûgatime yeniyi…
kalmýþ olsam da gerilerde…
hele
gidiþlerini tehditkâr bir sözle de taçlandýrýþýn yok muydu
konuþsana!
yahu susmuyordum
susmuyordum!
aþk dilimi ýsýrdýkça acým büyüyordu…
o kadar!
bir duyumluk mesafedeydin
öylesine uzak.
hem açlýk
hem yanýlgý…
sonra
sayýsýný unuttuðum
gidiþlerin sonuncusunda
kalanlarýný attým uçurumdan…
yedim!
‘cýlýz’ dediðin yazdýklarýmý da
çok þükür doydum
Elhamdülillâh…
sen þimdi
bu aþka yeniden gelsen
karþýlar mýyým eskisi gibi?
bin kere and olsun ki
yani öyle iþte…
toparlandým.