utanmak varsa duygularında

Utanmak Varsa Duygularýnda


Elime alet alýp ölçmedim, hiç bir kimsenin kafatasýnda.
Kalýplar yapýp resim çizmedim, vatandaþlarýn yüz hatlarýnda.
Türk’üm diyenleri fazla sevdim, kabul ettim dostluk sofrasýnda.
Utansýn! Kafatasçý diyenler, utanmak varsa duygularýnda.

Elimde gözlük sýra yapmadým, insanlarý renkler dünyasýnda.
Dilerine bakýp ayýrmadan, kabul ettim Millet harmanýnda.
Türk’üm diyen insanýmý sevdim, geçmiþleri kimin umurunda.
Utansýn! Bana ýrkçý diyenler, utanmak varsa duygularýnda.

Beslemedim kan ile ruhumu, onurumla yaþadým Vatan’da.
Mazlumlara zulümler yapmadým, fark yoktu kimlikler arasýnda.
Türk’üm diyen gönülleri sevdim, kabul ettim paþa dergahýnda.
Utansýn! Bize katil diyenler, utanmak varsa duygularýnda.

Çýkarlarým için kullanmadan, yaþadým dini Allah katýnda.
Kimliðimle hep gurur duydum, sahip çýktým Millet pazarýnda.
Türk’üm diyene elimi verdim, en çok da Müslüman olduðunda.
Utansýn! Bana hakaret eden, utanma varsa duygularýnda.

Milliyetçiyim halkýmý sevdim, yaþadýkça Vatan topraðýnda.
Ata’mýzýn gösterdiði yolda, Turan aydýnlanýr ufuklarda.
Güçlendikçe manevi dünyamýz, Kur’anýn nurlu ýþýklarýnda.
Yerimiz he an hazýr olmalý, Vatan þehitleri kervanýnda.
Utansýn! Türk’e hakaret eden, utanmak varsa duygularýnda.

Mehmet Macit
17.04.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: