Sen gülümse hüzün çiçeði
her sabah menekþe koksun yüreðin
gözlerin sevda konuþsun…
sen gülümse
bahar koksun gülücüðün
hüzün sussun
hayatýn sancýsýna isyan etsede yüreðin
gülümse…
Sen gülümse küstüm çiçeði
þarkýlar söyle mutlu, umutlu baharlara
hüznü ölüme göm
ölümü ölümsüzlüðe...
yalnýzlýk yaðsada saçlarýna yaðmurlar gibi…
Ben çilesi olayým hayatýn
varsýn kanayan yanýna aðlasýn gözlerim ömrünün
taþ olsun içimdeki sevda
talan olsun kalbim acýlar diyarýnda dirhem dirhem
sen gülümse…
Sen gülümse gül mevsimlere
ülkem kadar güzel kýz
sevinçler terk etse de yurdunu
bana gül yüzünü göster
bir ömür seyrine dalayým
seni yüreðimle sarayým
bana sevgini göster…
gecen gündüzün
düþtüðün kuyuda yoldaþýn olayým
bir tomurcuk gibi tutunayým dallarýna …
Sen gülümse düþ çiçeði
yanaðýndan kalbine yaðmurlar sýzsa da
ben hüznü olayým suskun gözlerinin
uzanýp öpeyim yaralarýndan bin defa
varsýn hoyrat mevsimler geçsin üzerinden
boz bulanýk sisler bassýn hayallerini
talan etsin ruhunu dirhem dirhem
sen gülümse…
Sen gülümse sabahlara gün çiçeði
ben akþamýnda kaldým hayatýn
her gece acýlý bir kuþ konup kirpiklerime
çöl rüzgarlarýna benzeyen
hüzünlü þarkýlar mýrýldasýn varsýn dudaklarýma
sen gülümse…
Sen gülümse dünya kadar güzel kýz
yemyeþil yapraklarýnla gülümse
gülücüðün armaðan olsun öksüz çocuklara
dað doruklarýna, uçurum kýyýlarýna
sen gülümse…
Ben güz mevsimiyim, dallarýmda hazan þarkýlarý
gazel dökmüþ bahçelerim tarumar
dudaðýmda gelincikler ölüm sarýsý
Bir gün yapraklar düþerse dalýndan
Duygular üþürse
vurulursa kuþlar kalbinden
gökyüzü aðlarsa
sen gülümse gül çiçeði
dikenine aldýrmadan
en ölümsüz gülücüðünle gülümse
’Ýnsan yalnýz baþlar yolculuklara
yolculuklarý yalnýz bitirir’ derler
acýlarýný býrakýp bir eskiciye
bir sarmaþýk inadýyla tutunup yaþama
korkmadan uçurumlardan
ilerle
hep kendine yürü, kendine git
baþka yerde arama derdine derman
yarana derman kendini bil...