Ölümü Heyecanla Beklemek

Ölümü Heyecanla Beklemek

bir þehrin sessizlik anýydý
gidiþinden kalan
ve güvercin sesleri hatýrasýzken
eski soðuklar gibi kokardý aðaçlar
akþama gömülmek isterdim...

koyu sert sokaklarda çocuklar uyumuþtu
aþk hiç yoktu...çýðlýðým sýcacýkken yaralarýmda
geceye kapanmýþ bir kapýyla vurulurdu gençliðim
bulanýk sulara teslim olurdum
sana þaþkýnca gelmek biterdi
ölümü heyecanla beklemek...

sönmüþ ýslak ýþýklarýn hayduduydu ünvaným
ezberlenmiþ bütün acýlardan çok uzak yalnýz
kanýmda saçlarýn yosun baðlardý
nefesimi karardým nefesinle sanki o an
serserilik surlarýndan düþerken ömrüm
dipsiz uykular kadar boðucu kabuslara...

kollarýmýn isyanýný anlardý yollar
þoseler patikalar...dað ürpertileri...
rüzgar ispiyonlayana kadar
keskin bir hýrýltýyla çaresizliðini
anýlarýn izini sürmekte ve kuzgun
anlamazdý kimseler
yenildiðini yayla yorgunu ufuklarýn...
geldiðimi sanýyorum hala...
çünkü en güzel yalnýzlýk benim...

Kaðan Ýþçen



Sosyal Medyada Paylaşın: