sapak yollarýn oðluyum kendini bilmez sabah yaðmurlarýyla yýkadým gönül penceremi
durulduðum sulardan sor uykusuzluðumu deniz kýzý saçlým sýnansýn sol yanýn kangren baharýyla tutkumun
taþralý yalnýzlýðýmýn üstüne ko gülüþlerini þekerli serçeli nefes alýþlý hansýz hamamsýz tozlu yokluðuyla meþhur
istersen göz kýrpýþlarýný ko en içten ateþimle öpmemi bekleyerek ve yollarýmýzýn ilk kavuþma anýný bekleyerek
öpmemi bekleyerek bulutlu hüzünlerini göz kýrpýþlarýnýn gürültüsüyle doyur yalnýzlýðýmý sonrasýzlýðýnda her soluk alýþýmýn ve ilk ilkyazlarýmýz olmaya çalýþalým tutkulu tozlu caddeler bitirmeden çocukluðumuzu
küskünlük yakýþmaz seni andýðým hiçbir güne ölümler hamak kursa da topraðýn acý tortusuna olgun mavisiyle göðe dokunur bakýþlarýmdaki sesin bilirim ki sen her yerde ve herþeydesin...
kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.