Kýyamettir yalnýzlýk; ya dýþýmdaki dünya?
Mahþer uðultusudur, çýkmaya korkuyorum!
Alýþmýþken geceye “yâr bakýþlým!” demeye
“Ben yârinim!” diyene, bakmaya korkuyorum!
Bundandýr düþlerimin baþýma üþüþmesi
Geceye çýðlýk çýðlýk hayallerin düþmesi…
Yüreðe su serpmeyi hangi vakte sakladýn?
Ey alnýmdaki çizgi, buruk ömrün kederi!
Yoksa suskunluðumu sabýr taþý mý sandýn
Peki, nedir sabrýmýn ahretteki ederi?
Hâþâ, isyan deðildir ama küskünüm iþte!
Sýrtýmda dünya yükü… Anla! Düþkünüm iþte!
O selin damlasýna hiç kulak verdin mi ki?
Kirpiðimin ucundan geceme dökülürken
Nasýl duymadým dersin, dünya duydu sesimi!
Her çýðlýðýn ardýndan yüreðim sökülürken
Kâh dedin bu evlattýr, bunlar da eþ-dost ve yâr;
Kâh dedin alýþkýnsýn, al yaraný kendin sar!
Yalnýz gecemde olsa inan ki aldýrmazdým
Meydan okurdum sise, yürürdüm aralayýp!
Ama yorgunum iþte, kaldýr üstümden sisi
Zulmetme gündüzüme, bahtýmý karalayýp
Hem nasýl gücüm yeter? Hayat ki bin bir surat!
Döndür bahtýn çarkýný, aksýn gönlüme Fýrat!
Kuþlara sor istersen, hücremdeki kuþlara!
Vahaya göz kýrpmakla hiç diner mi susuzluk?
Gecelere mum dikmek eðer olsaydý çare
Sarar mýydý gözleri gam ile uykusuzluk
Bak donmak üzereyim, üþüyorum diyorum!
Haydi, tut ellerimden, düþüyorum diyorum!
Konuþmayý bu defa gözlerime býraktým
Buðusuna saklanan derde dil olsun diye
Odur gece ve gündüz gökyüzünde gezinen
Dualara sarýlýp “Ya Sabýr!” diye diye
Yine odur hücreme kuþlarý doluþturan!
Yine odur gönlümü Mecnun’la buluþturan...
Kýyamettir yalnýzlýk; ya içimdeki dünya?
Ruhumun kuytusunda huzur beklemektedir
Dokunmak için düþe ve umuda ve aþka
Gözleri kapýlarda “Hýzýr” beklemektedir
Bundandýr düþlerimin yüreðimi eþmesi!
Ýçimi dökmem için harflerle güreþmesi…
Saadet Ün-13.04.2011