ayaklarým sürüdü beynimi kapýsýna çok odalý bir ilksizliðin
içerde kendine küsmüþ ihanettir aðustos dýþarýdaysa þadýrvanlarýmýz eksik olmaz baþýmýzdan umarsýzlýk gibi
hay huy içinde sereserpe kendimize býrakýrdýk kendimizin orospu siluetini sokaklara düþmüþlüðünü bir gülün
sonbahardan umut kesilirse bir kez hayýr gelmez aþktan ve aramaktan yüreðimizin kýlcal damarlarý yýldýrým olur kesik kesik paramparça eder yalnýzlýðýmýzý
gözlerini kýrpýþýndýr miladým her kýrpýþýnda yeniden doðarým
adýmý söyleyiþin yeni bir çað açar evrenimde kimsesizlik çaðýndan yalnýzlýk çaðýna
gidiþinle baþlar kýyamet insan kendi ateþini kendi götürürmüþ bense kendi gözyaþlarýmda boðulurum
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.