Kahretmek diye baþlýyorum. Ýncil’den Ýsa’ya sesleniyorum ve avuçlarýmda çivi izleri gözlerimde ihanetin kini ben bir yehuda misali kendimi tanrýya hibe ediyorum nasýl baþlar söz, kelimeden önce? þimdi nasýl anlatmak gerek seni dizelere? yalnýzlýk, duman ve ötenazi... diz kapaklarýmdan vurulmuþ gibiyim sanki aðýt desem! bu kadar içli olmaz, çýldýrmýþ bir hayvan inlemesi desem öyle deðil sana bir þeyleri anlatmak üstelik mevsimlerden bir yaz üstelik haziran... fitil fitil geliyor sevmek burnumdan nasýl bir þeydir þu saniye ölebilmek genç desem, deðilim.... yaþlý desem, acýnmaz hale gelirim ama dilimde yüz bin iman var yazýk ettim kendime imaným kadar kirpiklerimden dirhem dirhem düþer ayrýlýk hangi þarkýnýn notasýnda kayboldum ben akciðerlerimde bir nikotin kolonisi ve nefesim daracýk sokaklarda sýkýþmýþ gibi ölmek desem þu an sana diri diri beni sevebilir misin ki? eller ak olur hep bahtlar kara yollar nereye çýkarsa cýksýn ve fal bakan kadýnlarýn yazgýlarý avuçlarýmda yýðýlsýn þimdi bir çocuk olsam, mesela tam þu an, þu saniye, þimdi! sevmek uzun hikaye sevgili... sen bir çocuk sever gibi sev beni; alnýmda yokluðunu taþýrým mahremiyetin çelik kadar soðuk desem yalnýzlýðýn buralarda bir tek ben ürperirim aklýmdan bir milyon ton tam bir milyon cümle geçiyor aðýr aðýr... ne dinim ne dilim kaldýramaz ki, Elbette omuzlarým da tabi ölmek nasýl olur bu saatte sevgili? üstelik akþam ezanýnýn tam orta yerinde kulaðýmda yankýsý Allahýn doksan dokuz adý ve bir fýsýltý kadar buðulu sessiz ölmek nasýl olur dersin? bu saatte allahtan habersiz?
anlatmak lazým oysa seni oysa mevsim sýcak... Sýrýlsýklam kan ter içindeyim sanki Tahammül edilmez dinlemek sevgileri karambole gitti bütün seviþmeler, sota da kaybettik bütün öyküleri, tam þu an þu saniye þimdi! Sivri diþleriyle bir aslan yapýþtý enseme sanki yaðmur þimdi yaðmalý, sevmek þimdi olmalý özlemek desem lügatim yetmez.. tam þimdi sevgili kan kaybediyorum sanki anlatabilmek þu an seni satýr satýr kelimelerle tam þimdi bir cümle ile... gitmek ve bitmek eylemlerinden sonra köküne bakmadan otlarýn ve kelimelerin tüketmek nasýl olur dersin bu saatte kendini? ve hýrpalayarak ýrkçýlar gibi bir þeyleri sanki ceplerimde taþýdýðým madeni para birikintisi meteliksizliliðimi yüzüme vururken týkýrtýsýyla gitmek nasýl olur dersin þimdi senden gitmek peþ parasýz ve pulsuz varlýðýmý kabullendiremediðim bir þehirden yagmur desem bir þeyh duasý kahredici sýcak desem... avuclarýmýn ortasýndadýr hala terli yasý gitmek þu an þu saniye senden gitmek...? ölürken bile belli etmeden.. sessizce .... Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet gunes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.