Gecenin karmaþýk yaný vardýr , bilir misin ? Hani , dingindir herþey aslýnda , Bir kuytu köþesi gibi . Ama , ne korkular saklýdýr o kuytularda... Ýþte aynýsýn sen ! benim için . Sessiz sandýðým ortamlarýn, Deli dolu rüzgârlarýsýn. Asi hüzünlerimin koyu gölgelerisin , Hiç güneþ görmeyen. Ruhumda açtýðýn yaralarýn , Hangi birini sarayým ki þimdi ben , Aldanmanýn acýsýný hangi geceden sorayým... Telâfisi olsaydý keþke , kIrýlýp dökülmelerimin , Böylesi incinmiþliðime dokunabilseydin birkez, Bu kadar acýmasýz olmazdýn belkide . Belkide , koþup gelirdin düþlerime , KÝMBÝLÝR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fdalli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.