ÇANAKKALE ANALARINA
Güneþ, batmaya utanýr sanki bu topraklarda .
Binlerce þehit, meþale gibi yanerken mezarlarýnda ,
Ardýna bakmadan çekip gitmek , ar gelir ona...
Gecededir þimdi, bekleme sýrasý þehitlerini ,
Usulca sararken onlarý , siyah bir kadife gibi ,
Tek, tek yýldýz düþürür alýnlarýna...
Deniz bir baþka dalgalanýr , Çanakkale’de
Mustafa Kemal’in bakýþlarý vardýr sanki , maviliðinde.
Kýylarý dövüþü hýrçýnlýðýndan deðil ,
Hayasýzca dalgalarýný karartan düþmaný ,
Boðmanýn coþkusudur belki.
Belki de, Koca Seyid’e teþekkürüdür kimbilir...
Rüzgârý hoyrat eser tepelerinde ,
Savurur Allah ,Allah seslerini oradan, oraya.
Tarifi olmayan bir destanýn uðultusudur,
Kulaklarda yankýlanan derinden.
Ey !gelincikler diyarý Çanakkale ,
Her þehidin birer gelincik þimdi , daðlarýnda ,
Selam olsun selam , þehidim sana ,
Selam , seni baðrýndan koparýp gelincik yapan ,
ANALARA.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.