Bu kente yaðmur yaðar, Ben Ýstanbul aðlarým. Zehirlenir yaþam hasret serzeniþlerinde… Gecikmiþ mutluluklar için, Yollara taþýnýr gözler. Bu kente yaðmur yaðar, Ben Ýstanbul aðlarým.
-II-
Kapanýnca gözlerim, Ruhumu Ýstanbul’da bulurum. Bir güvercin olurum Sultanahmet’te, Sen gelip, bir kap aþk sunarsýn ellerinle… Bir niyet tavþaný olurum Eminönü’nde, Her niyette, kendimi sunarým ellerine… Kapanýnca gözlerim, Ben Ýstanbul olurum. Poyrazýnla sardýðýnda beni, Ey sevgili! Bir tek sana fetih olurum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Duygu Oruç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.