Serzenişler

Metamorfik bir düþünceydi o’na iltica ediþim,
Þuursuz bir hamle…
Belki de bakmak bir siluete,
Ayna niyetine…
Sevgili ruhum,
Bu ne alçak bir susayýþtýr böyle
Binlerce bilinmeyene?
Piç gibiyim þimdilerde,
Adýmý soran her adam cevapsýz,
Soru yaðmuru akan gözlerime…
Bilseydim bilinmezliklere düþeceðimi,
Annemin rahmine düþmeden,
Düþmek isterdim düþlerinden.
O’nun ellerine düþüþüm de hep bu yüzden
Baba gibi sýcaktý,
Bir sözü yeterdi kýþýmý yaza çevirmeye…
Tanrý gibi kutsaldý,
Hiç görmesem bile, adý yeterdi,
Önünde secde etmeye…
Sarhoþ bir þarkýnýn attýðý naralar gibiyim bugünlerde,
Çaresiz, isyankâr, hüzünlü,
Saçma sapan…
Anne!
Kordonlarýna baðla beni,
Ya da kes kalbimin kýrýklarýný…
Anla!
Bir orospunun bedeni kadar kýrgýným aþka…
Söyle o’na!
Güneþ bile siktir çekip,
Üryan gecelere mahkum etmiþken beni,
Sokakta görse gözlerim,
Tanýmaz artýk ellerini…

Doruc
28 Mart ‘11
Lefke
Sosyal Medyada Paylaşın: