‘Renklerin en alacalýsý, aþklarýn en can alýcýsý sevdama...’
Hala uyuyorsun...
Yüzün yastýðýn þeklini almýþ,
Kokun çarþaflara sinmiþ
Ve güneþ ýþýðý,
Odanýn en kuytu köþesine gizlenmiþ...
Þimdi küçük yaramaz kýz olup,
Sana þirinlikler yapmak isterdim,
‘Günaydýn melek,
Gün aðýrdý melek’
Diye gülerek...
Akþam iki kadeh þarabý
Ben diktim kafama,
Ama sensin derin uykuda...
Hadi kalk artýk,
Ve at tüm negatiflikleri üzerinden.
Bense sarýlayým sana
‘Sabah oldu melek,
Gün odaya doldu melek’
Diyerek...
Ben hala seviyorum seni
Bir gün;
‘Hoþça kal melek,
Gitmeliyim melek’
Diyeceðimi bilerek...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.