Bari bir kenarýnda dursaydýn iskelenin,saçlarý sürgün þehirlerde tene hapsolmuþken ellerin bizsizliði…
7.45 vapurunun üst güvertesinde Öyle sessiz, kendi halinde Güzel mi güzel Bakýþý buðulu bir kadýnla Ayný zamaný yaþadýk, Ayrý köþelerde Ayný sularda kaybolup Ayný gemileri batýrdýk Birbirimizi tanýmýyorduk, Önemi de yoktu Birlikte üþüyorduk...Soðuktu
Ayrý yalnýzlýklarýna sokulduk, Aþký öyle bilmez ay vaktinin Koluna girdik iki eli cebinde, Benzer acýlarýn Dalga dalga uzandýk anýlara, Katýk torbasýnda umut küfü Sevda kýrýntýlarý attýk martýlara Köpük köpük öfkelendik, Parçalý bulutlara Öfkeyle baktýk adlarý yutkunan , Kýyýsýz uzaklara…
Birer sevdanýn ertesinde 7.45 vapurunun üst güvertesinde
Burgaz.2006 Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.