Altýndan geçtiðinde bir dilek tut demiþti annem Olur ya düþlerin gerçek olur, olur ya hani Ýçinden geçip de söyleyemediðin, saklý yanýnda kalan Arzularýn varsa hani… … Benim de çocuksu düþlerim vardý. Uyandýðýmda, kaybolduðuna aðladýðým hayallerim Hala kanar hatýrladýkça babamýn çaký býçaðý ile Oynarken kestiðim ellerim… Yakýþtýrmazdý ellerime babam kendi oyuncaðýný Ýki de bir çekip alýrdý elimden. Ama bilmezdi Her defasýnda çekip aldýðý býçak yaralardý beni yüreðimden…
Düþlerimde, taze söðüt dalýndan dilli düdük yapardým Babamýn býçaðýyla “Aman dikkat et, elini kestirirsin” derdi annem Olur ya bir ah desem, koþar gelirdi, Alýrdý ellerimi yanaðýna koyardý. Ellerim Soðuk… “ Ben sana demedim mi? A çocuk”
Uyandýðýmda düþlerimden, ellerimi yoklardým Sonra koþardým anneme, bak kesilmemiþ ellerim Ve ellerimi sevgiyle annemin boynuna dolardým…
Þimdi altýndan geçiyorum bir gökkuþaðýnýn Elimde rengi solmuþ siyah-beyaz bir fotoðrafa bakarken Annemim tembihleri kulaðýmda; “ Olur ya düþlerin gerçek olur” dediði Dileðimi gökkuþaðýna dökmek isterken… Her insan gibi saklý yanlarým vardý benim de En çok da babamdan sakladýðým Geceleri hayalini sayýkladýðým…
Hep bir çaký býçaðým olsun istemiþtim. Her þehre gittiðinde sorardý anneme babam. “ Bir isteðin var mý? Haným.” Benim yok ya… derdi annem. Sonra gözlerime bakardý. Benim… diyecek olurdum. Annem eliyle SUS iþareti yapar. Kendisi de susardý…
Þimdi anlamý kalmadý ne çaký býçaðýnýn, ne de söðüt dalýnýn Uzansam siyaha boyayacaðým tüm renklerini Varsýn bir dilek alacaðým olsun gökkuþaðýndan Baktýkça hala kan damlar, dilli düdük yaparken Kestiðim parmaðýmdan Kan damlar yüreðime, babamýn çaký býçaðýndan…
Ereðli, 7 Mart 2011 Yüksel Erentürk YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.