CANIMIN CANI
[ kalin CANIMIN CANINA
Gitti canýmýn cananý
Boynu bükük kaldý bendekiler
Ýçimi saran boþluk hasretle daðlandý,acý sardý.
Gitmeden gelmeleri sayýklandý inceden.
Hazan da dökülen sarý yapraklara döndü yüzüm
Gülmez , sararýr solar gün be gün.
Gitti canýmýn yarýsý
Yüreðimin en can noktasý, ruhumun tamamý.
Gün geceye döndü sabahlar olmuyor
Gece ki uykusu da olmuyor…
Katran karasý zamanlardayým.
Sevdasý kor gibi yüreðimde yanan yarim
Hani her aklýma geldiðinde heyecandan içimi titretenim
Þimdi yokluðunun acýsýyla aðlýyor,
Yokluðunda yas baðlýyorum.
Zamaný belli olmayan günleri sayýyor
Uzak yollarý mesken belliyorum…
Gitti canýmýn caný
Boynu bükük kaldý þehrim, sokaðým, evim
Gitti
Yarým kaldý ruhum, yüreðim, sevdam…
Münevver Erdoðmuþ
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.