OĞLUM

OÐLUM
1

Sen þimdi, daðlarýn içi gibi dolusun oðlum
Hazýrsýn patlamaya bir dolu mavzer gibi.
Sýksan, suyu çýkmaz taþlarýn belki.
Gerek de yok buna zaten, öyle deðil mi?
Ama en azýndan,
Kapýlarý vurup da çýktýðýn zaman
Yürüdüðün zaman
Yüzüne tebessümler takýnarak
Aþka gelir tamahýndan bastýðýn toprak.
Sen yürürken,
Belki de kendin bile hiç fark etmeden
Güneþli bir bahar geçer dolaþtýðýn þehirlerden;
Titrer yerin yüreði korkuyla senden.

2

Sen þimdi,
Güneþin doðduðu yer gibisin oðlum
Kýpýr kýpýrsýn,
Tohumun topraðý deldiði yer gibi.
Her sabah, açtýðýnda pencereni hayata,
Bir çift turna geçer gözlerinin ucundan,
Bir kýrlangýç, yýldýrým hýzýyla dalar içine
Týpký düþlerin gibi.
Sen þimdi,
Aðacýn meyveye durduðu yer gibisin oðlum
Sensin süsleyen, yürüyüþünle caddeleri.

3

Gözlerinle okþar,
Gözlerinle öpersin sevdiðini bu yaþta,
Korkarsýn dokunmaya ellerinle…
Yurdun gibi, halkýn gibi büyür içinde
Büyür sol döþünde aþk adýna verdiðin kavga.
O’nun içindir çýkýþýn meydanlara,
O’na armaðandýr kazandýðýn her vuruþma…
Ve zulanda, bir yangýn büyütürsün uzaktan uzaða
Canýn yanar, O’nsuzluk yüreðine dokundukça.

O da bilir bunu, bütün kadýnlar bilir oðlum
Ama söylemezler kimselere.
Sadece kýzarýr yanaklarý sana bakýp gülünce
Bir çýðlýk akar gözlerinden ipince
Doðulu bir tanýmsýndýr artýk sen,
Aklý çaresiz kýlan, platonik bir felsefe,
Onun, ýþýl ýþýl bakan gözlerinde.

4

Sen þimdi, taþmaya hazýr bir nehir gibisin oðlum
Bereketler daðýtansýn geçtiðin vadilere.
Ben de senin gibiydim,
Anca senin yaþýndaydým,
Sen dünyaya geldiðinde.
Baba olmak, güzel bir þeydi inan,
Gökyüzünü kavramak gibi bir þeydi bütün gövdenle;
Kök salmak gibi bir þeydi topraðýn derinliklerine.

5

Sana bir sýr vereceðim oðlum,
Bunu sakýn kimselere söyleme.
Geride býraktýðým elli yýllýk ömrümde,
Üç kez mutlu oldum dersem sakýn üzülme.
Biliyorum ki birçok insan
Bir kez bile yaþayamaz bu duyguyu ömrünce.

6

Sen, “ikisin” oðlum,
“Bir avuç köz yutmaktý” diyelim birincisine.
Bir sevda meselesi yani,
Sen de bilirsin bunu.
Yaþadýndý kaç kereler,
Bana hissettirmesende.
Sanma ki bilmiyorum
Gidip de dönmediðin geceleri!
On beþinde var mýydýn Natali’yi sevdiðinde?
Deli divaneydin sanki
Sokaklara atýyordun kendini,
Ateþ olup kaynýyordu içinde,
O güzelim Biþkek þehri…

7

Ben de ayný yaþlardaydým seninle,
Daha on beþinde var-yoktum
Ýçime o yangýnlar devrildiðinde.
O’naydý yediðim her lokmanýn yarýsý,
Onu görüyordum, baktýðým her nesnede.
Ýlk defa raký içtim onun için meyhanelerde
Ve sonra da aðladým gizli gizli yataðýmda
Þeri’yi baþkasýna verdikleri gece.

Sarýlýp da bir aðacý sökecek kadar
Dünyayý yerinden itecek kadar doluydum oðlum
Ýlk aþkýmdý ne de olsa
Ýlk çatlayýþý içimdeki tohumun…
Ýnsan öleceðini sanýyor, biliyor musun?
Ölmeyi çok istiyor en azýndan
Ama ölemiyorsun.
Ýçinde, dünyayý koysan dolmayacak bir boþluk
Bir ömür o boþluðu taþlayýp duruyorsun.

8

Ýlk aþkým diyorsam,
Sanma öyle çeþit çeþit sevgilim oldu.
Ýlk onunla kanadý içim,
Onunla da acýdý durdu.
Bir kurþun düþün oðlum,
Sýkýlmýþ birden bire gövdene
Ve saplanýp kalmýþ en tehlikeli yerine.
Düþün ki sen, yaralý ve suskunsun,
Ve içine saplanan o mendebur kurþunu
Bir ömür, taþýmaya mahkûmsun.

9

Seni, onun doðmasýný ne çok isterdim oysa
Sana can vermesini canýndan…
Uzatýp da boynunu ak bir kuðu gibi
Kar beyazý memesinden seni emdirmesini…
Birlikte olmamýzý ne çok isterdim oðlum
Seni birlikte sevmeyi, okþar gibi birbirimizi.

Ama olmadý iþte,
Biz, yolumuzu kaybettik savaþ mevzilerinde.
Yaban ülkelere döndü içimiz
Düþman ordular besledik gövdemizde.
Herkes, kendi sevdasýnýn savaþýný verirken
Biz, mutluluk aradýk baþkasýnýn sevgisinde.

10

Ama sen, bizim gibi yapma oðlum
Sakýn ola yele verme sevdaný.
Hiçbir deniz,
Sevginden daha derin deðildir inan,
Ondan baþka hiçbir güneþ,
Isýtamaz içindeki ülkeni.
Gün olur da,
Taþlarla kovulursan kapýsýndan,
Dövülüp itilirsen bir kedi gibi,
Çekip gitme.
Gücenme kaprisinden,
Bir daha, bir daha dene.
Bekle öfkesinin dindiði aný,
Var üþü birkaç gün, yüreðinin eþiðinde.

11

Üçüncü mutluluðum,
Say ki benim ilk doðumum.
Ýlk kitabým yani benim,
Yani benim yasaklý “Sorgu”m.
Ellerime alýþým onu sevgiyle,
Sýmsýcak dokunuþum ciltlerine
Her yeri mürekkep kokuyor henüz,
Sayfalarý bile açýlmamýþ bir düþünsene!
O gün, dünyanýn en iyi þairi bendim sanki
Sanki ulu bir daðýn üstündeydim
Ve bütün dünyaya haykýrýyordum.

12

Ýþte böyle oðlum.
Þimdi, daha iyi anlayacaksýn,
Bazý zamanlarda neden ben
Ayaz bir gece gibi soðuktum.
Neden baþýmý kitaplara yasladým
Bir kadýnýn yüreðinden daha çok
Neden bazý geceler
Sabahlara kadar okudum durdum.
Sizi, azarladým bazen,
Oysa sözcüklere kýzýyordum.
Kabil olmuyordu yüreðimin tasviri.
Kirli bir su gibiydi içim
Bir türlü durlanamýyordum.

13

Daha mutlu olmayý isterdim tabi.
Hem de çok isterdim,
Bir kez olsun aynalarda
Kendimi gülümserken görebilmeyi.
Ne kadar isterdim, bilemezsin ne kadar
Koþup da kucaðýma atýldýðýnýz akþamlar
Yürekten bir kahkaha atabilmeyi.

14

Seni ve kardeþini
Hayal ediyorum da bazen
Kollarýnýzda gerçek birer sevgili
Çýkýp da geliyorsunuz bir akþam vakti.
Bahtiyar oluyorum sanki gerçekmiþ gibi
Mutlu oluyorum bütün aþklarýyla yeryüzünün
Tek kurþunla dürüyorum defterini bir daha
Kuduz bir hayvan gibi yüreðimde hýrlayan hüznün.
“Mutlu ol!” diyorum kendi kendime
“Býrak þeytanlar taþlamayý içinde!”
Ama olmuyor iþte
Söz konusu aþksa eðer,
Söz konusu sevdalýksa
Bir defa yanan ateþ bir daha sönmüyormuþ meðer
Bir daha dinmiyormuþ içindeki kanama.

Sen, sevdaný taþlara çalma oðlum
Sahip çýk yüreðini açtýðýn kýza.
Ardýna bakýp da yýllar sonra
Ýçinde bin bir çeþit piþmanlýkla
Oðlun için böylesi þiirler yazma.

Ýnsan, bir buluttur ne de olsa,
Gün gelir, ayrýlýr artý ve eksi kutuplara.
Nasýl yaðmur olup yaðardý yoksa?
Bir nisan akþamýnda, sevdiðinin saçlarýna.
Nasýl suya dönüþürdü o buhar?
Ýçimizde yýldýrýmlar çakmasa.
Elbette irkilecek sesinle doða
Sen, irkileceksin arada bir acýlarla.
Yoksa varýlmýyor hayatýn duldasýna
Uçup da gidiyor bir zaman sonra
Yüreðinle beslediðin o bencil Anka
Bir baþýna yaþýyorsun her þey gibi kahrý da.
Bir baþýna kalýyorsun karlý bir kýþ ortasýnda.
Kayboluyor adýný andýðýn her nesne
Ölüm bile dönüp de bakmýyor yüzüne
Bir kýrýlma yaþýyorsun iki döþünün arasýnda
Bir ince sýzý sýrtýnýn tam ortasýnda
Yetmiyor artýk kanýndaki ecza
Yetmiyor göðsünü zorlayan hýnç
Her þeyi yeniden baþlatmaya.

22 Mayýs 2009/Biþkek






Sosyal Medyada Paylaşın: