Yaşama Sevinci
Yaþama Sevinci
YAÞAMA SEVÝNCÝ
Ben seni, aç bir bebeðin gözlerinde gördüm;
Emerken bir annenin ahududu baþlý memelerini.
Bir kuþ palazýnýn,
Göðe doðru açýlan aðzýnda gördüm seni;
Uzanýrken almak için annesinin getirdiði yemeði…
Sendin bu dünyayý þafakla bir uyandýran aydýnlýk
Sendin güneþle bir doðmaya hazýrlanan daðlarda.
Meyveye durmuþ her aðacýn,
Kýrýldý kýrýlacak kollarýnda
Sendin direnmeyi mübarek kýlan
Ýnatla ve sabýrla…
Ben seni, yoðun bakým ünitelerinde gördüm
Hastane kapýlarýnda, dünyaya atýlan bir çýðlýk gibi…
Sekiz saat karanlýðýn ardýndan
Bir maden iþçinin gözlerinde gördüm seni
Tebessümle terk ederken terminalleri.
Daha güneþ doðmadan,
Oluk oluk boþalýrdýn yaþamaya kapýlardan.
Kör karanlýk sokaklardan geçerdin
Ýtinayla yürürdün taþ döþeli kaldýrýmlardan.
Bazen bir gemi olurdun alýp baþýný giden
Bazense bir uçak seferinden yenice dönen
Trenler, otobüsler olurdun…
En çok da bir insan,
Hepsiyle bir yerlere durmadan gidip gelen…
Sen, ne kadar anlamlý ve güzeldin
Ne kadar kahramandýn Ýspanya’da içsavaþ vakti.
Bir yürekten bir yüreðe umutlar taþýyordun
Aþklar taþýyordun henüz yaþanmamýþ hiç birisi.
Ben seni, bir Cezayir sabahýnda gördüm
Geçerken büyük çölü güneyin Berberileri.
Gördüm Þili’nin doðusunda, her þeye raðmen
Bizimkiler birer birer yeniyorken ötekileri.
Sen ne güzeldin, ah ne güzeldin ah sen
Manisa’da,istasyon caddeside bir mayýs vakti
Sýcacýk bir ekmeðe sýkýca sarýlýr gibi
Utanarak tuttuðumda ellerini.
Sana umutlarýmý anlattýðýmda hiç yorulmadan
Gözlerine baktýðýmda ve sessizce aðladýðýmda
Sen ne güzeldin, ah ne güzeldin ah sen…
Ben seni, bir mahkûmun sesinde gördüm
Ýçli ve kahýrlýydýn bir sevda türküsü gibi
Biraz özlemdin, biraz sabýr, biraz yüreðimde ürperti
Her þeyin bittiði yerde sen baþlardýn
Her zaman en sona býrakýrdýn, en güzel yerlerini.
24 Ocak 2010/Biþkek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.