özlemeyi bilmiyordum çünkü yüzünü Aya vermiþtim denizin kuþun böceðin artýk sürüngenler düþünsün sende hayat var mý yok mu ey Venüs’ün uþaðý nazenin dilim
kokusunu takip edince uykunun þuur maverada kirpi oku akýl öteden beri nazlý bir gece çocuklar gibi heceleyerek alevler arasýnda kaldým sensiz ben tahterevalliden düþünce
toru topu topal ve incinmiþ bir koloni karýncaydýk peþine düþtüðümüz içi boþ çekirdek kabuklarý kadar aðýr dertlerimizden çýkan umut kuru laf manevi annemiz
tabi seviyoruz seveceðiz gittiðinde de geldiðinde de söz içinden çýkýlmaz olsa da ortasýnda kaldýðýmýz muammalarýn iklimini çalan kelam kalleþ babam
eylüle kadar asýlmazsam mutlak gitmiþizdir bu diyardan kuþlar sarý saltuk koca güz gözlü kýz ve cennetten kaçan evdeþime sarýlsýn aðlayacak olan halimden anlamayacaðýnýzý bilsem de
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.