aðladýk... bütün sýnýrlarý kaldýrýp aradan ben þair deðildim o ise aþýk hiçbiþey deðildik ama hiçbiþey sadece ölümüne aðlýyorduk o sevemediðine ben ise sevilemediðime...
terkettik... bütün acýlarý koyup bir çekmeceye uzaklýðýn soysuz siyah teninde uysallýðýn koyu gümrah ellerinde aðýtlar yakarak, tesadüfler bekliyorduk ben yaþamýyordum o ise bilmiyordu sadece terkediyorduk bize adanmýþ ve hiç bizim olmamýþ bir tebessümü...
defnettik bir olmazý ve bir acýyý güya küflü süngerler çektik gözlere halihazýrda bir çocuk aðlamasýydý tendeki bir düþkün manzarasýydý pencerede ki ben topraklara bileniyordum dualarla o ise tanrýdan yoksun gittik ve herþey bitti......
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz punar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.