Bile bile gittiysen sonuna katlan hani muhabbetine doyum olmazdý hani mevsimler yetmez saatler az’dý Eylül Aralýk gibi hava ayazdý geçen yýl yine böyle gitmiþtin bir yýlý aþkn yine böyle terkedip esmer ve suskun kaçmaktý kolay olan bak yine yoksun hanidir ilk sorular sen de sor bana gözümün içine bak hesap ver bana kýrýlsýn bu kalemim kýrýlsýn tuþlar bir yangýným dinmeden öteki baþlar ne kendine gücen can ne bana kahret bu kadar zýtlýk varken yolumuz yokuþ bakarsýn kafesi açýk kalmýþ uçuvermiþ kuþ bir yara kapanmadan öteki kanar gecenin yarasýna tuz basma sakýn bile bile gittiysen sonuna katlan
Yüksel Nimet Apel
19/Mart/2011/Cumartesi/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.