sýðýnaklarýmda emzirdiðim tarihler sevinçlerime hýzla yaþlandýðýnda
koyma bedenime yarýnsýz bahar...
masallara bulaþan cinnet uçurum çýðlýk
güneþsiz gölgelerde ay
geceyle üzerine oturduðum
diri düþler...
kaç damla gözyaþý bulaþtý zulama
kaç yorgun tenin teri
geçerken coþkun anýlar
düþtü sýrayla mezarlara
suskun odalar
alnýmdan öptü koyu karanlýk
daðýldý yüzümde yüzlerce yokluðun
kördüðüm iklimleri
bir bilsen
nasýl yarým kaldý uykular
her kýyým çýðlýk
önce çocukluðumdan geçti
kopçaladým derin nefes kedere
sesini duyuyorum geçmiþin
henüz sýcak tesbihlerde
güneþ uzatýr mý parmaklarýný bekar geceye
korkular yaþadým aynada
buruþturulmuþ aþklar
soðuk,rüzgar,ölüm
sayýsýsz...
yüreðimin gizlisinde cam parçalarý
düþümün içinde düþü ikiye bölen
ince bir uðultuda aþký da vuran
sessizliðin kýrbacýnda mutluluk
baðdaþ kur ve anlat
bir gülümsemeyle
dikensiz mavileri
nasýl da kurudu alnýmdaki ter
fýrtýna öncesi boþluða