Þehri yalnýzlýða teþvik eden sesi duydum
aþklarý ayrýlýkla tetikleyen yaðmurlarý
uyuþan ayaklarýyla köprüler výzýldýyordu birde
duydum toprakta çatlayan tomurcuðun sancýsýný.
korktuðum tüm korkularýn üstüne yürüdüm sonra;
sonra
kemiksiz ve kansýz tüm insan yüzlü bedenleri
ayýkladým halk otobüslerinden
yürüyen þemsiyeler ve paltolar kaldý bulvarlarda
gogol’un arayýp arayýp bulamadýðý
insan suratlý eþyalar...
suçüstü yapýlan gündoðumlarýna görgü tanýklýðý ettim
kimileri Doðu’nun yardým ve yataklýk ettiðini savunuyordu
sabah radyo haberlerinde
suçsuzdu oysa güneþ, yine de suskundu
avucumun içiyle çaldým tüm kapýlarý
ayaklandýrdým þehri baþtan baþa iþportacýlarla
savunmasýz yerinden yakalýdým hayatý, býraktým avuçlarýnýza.
yaðmuru içime çektim havayla
sýrýlsýklam rezil bir halde geçtim dünyevi alýþkanlýklarýmdan
ayýplandým, ayrýksandým ve ayýkladým yine de
tüm aþklarý yaðmurlardan
çamura bulaþan paçalarýný çitiledi annem sakarlýklarýmýn
ama yaralarý, yaralarý bende kaldý
yaralarý tende kaldý aþk sarhoþluklarýnýn.
ben korkularýmý sesli sesli çaðýrdým gece yarýlarý
kahkahalarýmla titrettim uykusundaki çoçuklarý
ölüm ince bir su gibi sýzýyordu penceremde
ben;
yaþamý savundum illegal örgütlerin yeraltý bahçelerinde
birçok kez ve hala
plastik çiçeklerden farksýz parayla satýlan her çiçek
ben bu yüzden çaldým dallarýndan çiçekleri
sana her uzatýþýmda kanamyý göze aldým.
penceresine eðilmiþ incir aðaçlarý vardýr bazý evlerin
kamufle edilmiþ zamanla beliren sývalarý bir de
öyle bir evde oturuyorum iþte
kentsoylu yaþamýn ardýna düþen hayatlar ikileminde
duyuyorum yerli yersiz tüm sesleri
ben bu yüzden mecburum korkularýmý arkama alýp
adým adým ayaklandýrmaya bu þehri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.