KAR
Þekere benzetimde tadýna doyamadým
Binlercesi düþtü de tanesin sayamadým
Her yaný kapladý da basmaya kýyamadým
Elimizi üþütüp baþýmýza yaðan kar
Etraf beyaz giyinmiþ tel duvaklý gelindi
Güneþin kýymeti de sen gelince bilindi
Seni gören çocuklar bayram edip sevindi
Çocuklarýn üstüne pamuk gibi yaðan kar.
Sen gelince etrafým beyazlara büründü
Kötülükler kaybolup iyilikler göründü
Hor basmaktan korkulup kibar kibar yüründü
Dinmez fýrtýnayla gece gündüz yaðan kar.
Güneþi gören yüzün eriyip döndü sele
Yollarý hepten tuttun karýþýp esen yele
Çukurlarý doldurdun döndün uçsuz bir göle
Kuytularý doldurup güneþle kaybolan kar.
Bir birine benzemez tanesinin her biri
Deðmiþ yapýsýna usta bir ressam eli
Neler gördü kim bilir söyleye bilse dili
Iþýltýyla parlayýp gözlerimi alan kar.
Sadettin KÖREMEZLÝ
12.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.