unutmandan vazgeçtim beni çoktan ölü müsün diri misin farkýnda deðilsin
ben beni bilmekteyim oysa bir bilmek ki kör býçak misaliyim
bir bilmek ki ateþlere gelesiyim
çoktan aþýp gittim sýnýrlarýmdan fark etmiyor dünya halim kül oldum dumansýzým külhaným alevsizim
bir tuhaf haldir ki tahlile de tarife de lisan yetmez tutarsýz mesnetsizim
hani derler ya bir söz vardýr ben de bu hallere düþecek miydim günsüz gecesiz savruk ve umarsýz iþte iþte aynen böyleyim yalansýz gerçeksizim
...
sebebim kederim hederimsin
tükettim bildiðim tüm yeminleri inanmayý unuttum savunmayý defterden sildim hele seni hele seni unutmaktan çoktan vazgeçtim yýldým kendime uydurduðum yalanlardan artýk yeminsizim
bir çayýr kuþu gibi þakýmalarýmý duydukça imrendiklerini bilirim yerimde olmak için dýþý eli içi beni yakar der ya darb-ý mesel sen gideli ben bana bigâneyim
kör býçak misaliyim ateþlere gelesiyim...
CEYDA GÖRK 14 MART 2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceyda GÖRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.