HAYAT PENCERESİ
Bir gün herkes konacak, o musalla taþýna,
Yolum yokuþ aþþaðý,geldim sýnýr taþýna.
Heves etme dünyanýn,kirpiðne kaþýna,
Benzin bitti bitecek,fazla basma marþýna.
Ev araba zenginlik,hepsi geçici heves,
Yazýk çok geç anladým,dünya bir altýn kafes.
Gece gündüz uðraþ dur,bunca emek ne için,
Bu zalim savaþ niye,bir lokma ekmek için.
Sýhhat elden gidiyor,azýðýný hazýrla,
Maheme-i kübra da. ver cevabý huzurla.
Fani ile ahiri,bir araya bitiþtir,
Hatýrlanmak istersen,halis evlat yetiþtir.
Oku gaflete dalma,bir elham uyumadan,
Belki salan okunur,maþrikte gün doðmadan.
Hak yolundan ayrýlma,ilahi emir budur,
Bir karýnca ezersen,mutlak hesap sorulur.
Ýncitme canlý varlýk,gelmesin sana darlýk,
Ölüm denilen vaka,herkes için bir anlýk.
Sofrada ne ararsan bolluk içinde bolluk,
Yarýna yolculuk var,hazýrla biraz yolluk.
Yolumuz sarp kayalýk,çok çabuk gelir geçer,
Hayat penceresinden,her gelen bakýp geçer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ziya Dinç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.