GÖLGELİ BAHAR

Manzaralarým hep siyah.
Iþýklandýrma da yapsanboþ emek.
Kimi zaman nakautt bir çaðrýþým,
Kimi zamana karþýt ara renk.


Temeline gömülmüþ bir türbe gibi,
Ölülüye aç biylaç.
Diriliye ise zorunlu eziyet.
Sivri dilli batýl dualarda marifet.
Ýlk izlenimi hoþ bir eda da.
Derinliði kapý arasýna sýkýþýk.
Ýç dünyasý kerbeladan
az bir adým karýþýk.

Bir adý bahar esintisi.
Diyer adý karanlýða çorbalýk.
Sahibinden az kullanýlmýþ,
devrik cümleleri beþ kuruþa satýlýk.

Oysa her fýrça darbesi emin halde,
Karambole çarpýlmýþ virüs mübarek.
Omuzlarý hafif soyunuk.
Kapalý uçlu final zorunluluk.

Bir dizinin en alýcý noktasý.
Hayatýn ise baþlardaki anlaþýlmaz yaný.
Taraflý savunulan savcýlýk.
Büyükler de kalem kýrma ustalýk.


Gerçek haklý hakkýný ötekileþtirmiþ.
Bu dünyanýn diyer devresine raflamýþ.
O basamaklarýn da terasýndan yuvarlanmýþ.
Uçarken yerçekimi kümesinden,
Pamuk tarlasýna yumuþak iniþ yapmýþ.

Hak paylaþtýran uyanýk amcalar
Onlar bile bu kümeye hüküm giydirememiþ.
Bir var olup bir yok olanlar.
Dik bir dörtgene saklanmýþ.


Manzara renksiz olmuþ bu ýþýk açýsýndan.
Gölgeli yerlere gökkuþaðý sývasan nafile.
Tüm renkleri yolsam, buradan geçmez bahar.
Gölgeli yüzsüzler yüzünden.
Bu manzaranýn adý…
(Gölgeli bahar)…
*Hayal alemi*

Sosyal Medyada Paylaşın: