ZÜMRÜT

ZÜMRÜT
Gençliðim kadar deðerlidir bende yerin.
Kadere inat ellerimden býrakamam seni eririm.
Kimse gözüme gözükmez edilse mahrem bir sohpetin.
Zavallýyým, bitkinim, acizim dilinin kýyýsýnda herþeðim.

Bu kadar sevgi yoksunu olabilirmiydin ey! sevdiðim.
Hiç mi? sevmedin sevilmedin ey! zalim.
Peki benim bu maðsum kalbimden ne istedin.
Güneþ kadar güzel gece kadar uzun muydu? nefretin.

Yaðmur sevme dedi, ýslatýr gözlerini.
Rüzgâr sevme dedi, savurur küllerini.
Hüzün sevme dedi , benden acýmasýs kandýrýr seni.
Onlar beni düþündü de bir sen sevemedin beni.

Kýymetin yanýmda canýmdan yüce.
Deðiþir miðim? nefretini bile en üstün güce.
Son nefesimi uðruna eda ederim, koskoca bir hiçe.
Yaranamam canparçam uçurum dibi, kaskatý yüreðine.

“Kime dert açsam” derim açamam yapamam.
Bukadar onursusluðumu kelimelere sýðdýramam.
Hani aþk her þeye deðerdi dediler ya, duygu doktorlarý bana.
bir merhemde bana sürüversinler bucaksýz yaralarýma.

Ölüyorum artýk sevin ruhu karalara bulanýk nur yüzlüm.
Kurudum, döküldüm, çorak topraða döndüm.
Artýk üzülme tek dileyim mutluluðun, gülümseyiþin zümrütüm.
Kendimi yok etmeyi sýrf sana yaranmak için düþündüm.

Sevindiren bir haber alacaksýn bu sabah kadar aydýnlýk.
Issýz bir kayboluþtan bahsedecek boþ buaz bir parça kaðýt.
Oh! diye fýrlatacaksýn bir kenara beni savurduðun gibi sonsuzluða katýp.
Bir an sanada sýra geldiðinde gülüp geçebilecekmisin,
Hayat þeritinden marur, baþý dik geçiþlerime olunca tanýk.

yok be! güzelim o an diyeceksin ki “tutan yok acýmasýz ellerimden.
Son nefesimi haykýracaðým sevgimi kimse yok, bilen yok.”
Sen hiç sevemedin ki deðerlim, deðer veremedin, düþünemedin.
Ýster zümrüt tabutunda gel ister pis bir kereste içi olsun evin.

ben seni her þekilde hala beklemekteyim.
ne dünya deyiþse ne de o hýrçýn yüreðin.
Bak! artýk anla ne olur, ne büyük sevda besledim.
Bunca çektikten sonra býrak ahirde senle geleðim…
Hayal alemi

Sosyal Medyada Paylaşın: