ACIDIM KENDİME.....

Acýdým kendime
Gelemedim bir ara kendime þoktaydým.
Bilmeden kendi cehennemimi ellerimle yarattým.
Yedi kapý örttüm üzerime en dipte kaldým.
Ah! Zavallý gençliðim seni ben çöpe attým.

Zamaný düþman bildim, yarýþtým her an.
Cepten yedim, zafi ettim benden gitti giden.
Ömrümde bana bir gün göstermeden,
En deðerlimi kendimi kurda, kuþa yem ettim

Ne mekâným belli ne de zamaným.
Saymakla dile gelmez nafile zararým.
Ömür denilen defteri parçaladým, kayýp sayfalarým.
Ellerimle dikenini deðil kýzýlýný kopardým.

Yasak emri veren hükümdarý andýrýr kararlarým.
Keskin hançeri öz kanýma boyadým.
Duymayayým diye sesini gerçek feryatlarýnýn,
Baþýmý yastýða hasret eyledim sussun vicdaným.

Karayým geceleri kýskandýracak kadar.
Çirkinim günahý kýskandýracak kadar.
Kirliðim çamuru kýskandýracak kadar.
Kýskanmak ne kelime beni baþ tacý yapacak kadar.

Köhne dünyanýn köhne kurumuþ kamuplesiðim…

Hayal alemi

Sosyal Medyada Paylaşın: