BEN BÝR KÝTAP YAZDIM. HAYAT OKUMADAN YIRTIP ATTI. AYNISINI YÝNE YAZDIM. KALEMÝMÝ KIRDI. BÝR DAHA YAZDIM. BU SEFER KOLLARIMI...
BEN AYNI KÝTABI TEKRAR TEKRAR YAZDIKÇA, HAYAT YIRTMAYA DEVAM ETTÝ SAYFALARI. EN SONUNDA KALBÝMÝ KIRDI. HER HÜCREMDE ÝZ BIRAKTI ACISI. CIVA GÝBÝ OÐLANDIM. CIVA GÝBÝ DAÐILDIM.
YAPTIM. ETTÝM. ÖLDÜM. ÞÝMDÝ DE "YAZIK ETTÝN KENDÝNE" DÝYORLAR. "GÖRDÜN MÜ SONUNU?" DÝYORLAR. "KENDÝ ETTÝ KENDÝ BULDU" DÝYEN DE VAR. HEPSÝNE SAYGILARIMI ARZ EDÝYORUM.
AMA DURUN! DAHA SONU GÖRMEDÝK. ÖLDÜM DÝYE, BÝTTÝ MÝ SANDINIZ? BÝR KAÇ CANLI HÜCREM VAR HALA. ÞÝMDÝ SUSKUN OLDUÐUMA BAKMAYIN. ÇOK YAKINDA KALKARIM AYAÐA.
ELBET BÝR GÜN, KÜLLERÝMDEN DOÐACAÐIM. SONRA O KÝTABI TEKRAR YAZIP, ÞU HAYATA OKUTACAÐIM.
ÝÇÝNDE ZULÜM DE OLSA, SONUNDA ÖLÜM DE OLSA, BEN BU AÞKI YAÞAYACAÐIM.
N. BARITCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.