BÝR KADIN KONUÞMAYA BAÞLARSA
Bir kadýn konuþmaya baþlamasýn
Ne vefasýz geçmiþin kalýr
Ne gelecekler imdadýna koþar
Sözler akar kendi bildiðince
Hangi güne koþsan, zifir gece
Ummak nafiledir, sukuttan
Susmaz o dil baþlamýþtýr bir kere
Merhem tutmaz yarana, deðmez gözyaþý dökmeye
Gür çimenler gibi fýþkýrýr, karanlýk sözler
Dile gelir köklerini kuruttuðun çiçekler
Otur ki sandalyene, arkana yaslan
Geçen günlere sulh bir, hatýra bul
Söylesen onu çok sevdiðini
Bunlar doðru deðil
Aðla gözüm aðla, þeceremiz kan içinde
Ben gülüm, ben karanfil, ben yasemin diyor
Sahibinden memnun deðil, senin bahçende
Akþam serinliði baþlýyor, birlikteliðinin
Yalandýr yýllar falan, geçen sadece zaman
Kara bulutlar dolanýyor, baþýnýn üstünde
Havada yaðmur kokusu, olmadýðý halde
Ne varsa içinde, kapalý kalan
Kadýn konuþmaya baþlamasýn bir kere
Açar tüm kilitlerini, kapýlarýnýn
Bir kadýn, bir kere konuþmaya görsün
Alýr sazý eline basar bam teline
Telleri kopuncaya, çalar söyler
AÐLAR SÖÐLER, TAKÝ LAL GELÝNCEYE, DÝLE
BÝZ KADINLAR ZAMANIN HÂKÝMLERÝ
Bir büyük söz söyleyeceðim size, zaman biziz
Biziz zaman, biz her zaman, sevilmek özlemi duyan
Âþýklar dizimizin dibinde otursun isteriz
Giyilecek bir giysidir zaman
Saçlarýmýz kadar zamansýz
Taralý ve en fiyakalýsýndan
Bir aynadýr kadýn zamaný ve seni yansýtan
Buðulu bir þarkýdýr daðýlan, dudaklarýna
Aklý kurcalayan, uyuyan uyandýran
ALACA KARANLIKTA
Biziz býçak gibi yürekleri kanatan
Bitmek bilmeyen sevdanýn iþkencesi
Mavi damarlarda ki kan gibi, dolaþan ve ateþleyen düþünceyi
Hep doyumsuz arzulardan geçeriz
Salýnarak geçerken, gözlerinizden
Korkmadan susuzluðunuzdan
Korkak dövüþürüz hep, ellerinizi tutarken
Yüreklerimiz baþka çaðda
Sözcüklerle anlatmak zordur bizi
Arzunun ötesinde eriþilmez yerlerdeyiz, çünkü
Kadýnlar yüreðinize vuran duvar saatleri
Her vuruþta sýzlatan, acýtan
Aldýðýnýz her solukta onlar
Onlar olmazsa boðulursunuz
Size büyük bir sýr söyleyeceðim
Her sözümüz sevgi dilenen bir yoksulluktur
Bundandýr duymak istediðimiz tek cümle
Sýk sýk, seni seviyorumdur
Parmaða takýlacak olan tek taþ yüzük deðildir
Onun derin anlamýndan yoksun oluþadýr öfkemiz
Bu sýradan sözleri hor görmeyin
Onlar sade bir sudur, akan yataðýna sýðmayan
Korkarýz davranýþlardan
Söylenmedik sözcüklerden
Hýzlý geçen yýllardan korkarýz
VE ANLAÞILAMAMAKTAN
Biz kadýnlar, hiç bir erkeye baþ eðmeyiz aslýnda
Ýhtiyacýmýz olmasa
Gül goncasýna benzer dudaklarýmýz
Açýldý mý diken gibi batar laflarýmýz
Bazen, aþk ile yanar gözlerimiz
Bazen, isteme sekte alev olur yakarýz
Biz kadýnlar böyleyiz sevgi için yaratýlmýþýz
Amazon ruhunu taþýrýz, ama geyþa rolünde çok iyiyiz
KADINCA BÝR DÝLLE KONUÞTULAR
Yaðmurun gözlerinden geçti kadýnlar
Umutsuz sevdalara tutunarak
Gökyüzü boþaltýrken göðsünü
Ýçtiler suyundan bardak bardak
Uzanýp durdular dönülmez gecelere
Boðazlarýnda acýnýn düðümü
Mucizevî bir günü bekleyerek
Ekim tarlalarýndan biçtiler hüznü
Sýk sýk aðlayan gözlerine
Sahte gülücükler kondurarak
Yaban saymadýlar her gülen yüzü
Yabana atmadýlar bir tatlý sözü
Açýlýp kapandýkça sevda kapýlarý
Kerem ile aslý, Leyla ile mecnun yürekleri
Bir sigara yaktýlar zamana
Bir kibrit çaktýlar kötü anýlara
Ve her kaybediþte bileylendiler güne
Büyük bir gökyüzüydü kadýnlar
Yaðmur sonrasý gökkuþaðý kuþandýlar bellerine
Ýçtiler acýyý kýzýlcýk þerbeti diye
Yine ve yeniden seviþirken,
hýrsýn morarmýþ bedeniyle
Çarmýhlarýný yanlarýnda taþýdýlar
Ve her türküden sonra
Boyunlarýna baðladýlar ayrýlýk mendillerini
Acýmasýz daðlara salladýlar özlemlerini
Yaðan yaðmura ve kopan rüzgâra inat
Dostlara-düþmanlara inat sevdiler
Kimsenin anlayamadýðý kadýnca bir dille
NEHÝR VE KADIN
Bilirlisiniz bir nehir akmazsa kurur
Pare pare yarýlýr topraðý
Baþladýðý yerden denize kadar
Bir kadýn sevilmezse yaþarken ölür
Doðduðu günden mahþere kadar
Her nehrin bir öyküsü vardýr
Aktýkça anlatýr ve uzar
Ve her kadýnýn bir hikâyesi vardýr
Anlattýkça roman olur
Kadýn nehir gibidir aslýnda
Sevildikçe akar çoðalýr
KAYIP KADINLAR
Bir cinayetin izlerini yok ediyordu yaðmur
Herkes biraz karýþmýþtý bu suça
Ölen bir böcek deðildi
Kölelik devam mý ediyordu hala?
Bir düþü öldürmekte suçtu
Düþene tekme atmakta
Bu þehrin kadýnlarý, yorgun sabahlara uyanýyordu
Saçlarý saman alevi, dudaklarý kan kokuyordu
Duygularýný zehir kaplamýþtý
Gülüþleri donuk, yürüyüþleri ayný kalýptý
Sanýrým birileri tarafýndan klonlanmýþtý
Vuruldu bir kaldýrým yalnýzlýðýnda
Þehrin seher serinliðinde
Katili baþucunda, kurþunu þakaðýnda
Avcýsýndan yarasýný gizlercesine
Razýydý kaderine sonunu bilircesine
Hangi serseri arzu döllemiþti zamaný?
Ve saatler kaç piç doðuruyordu?
Tetiði çekmek kurþuna yol verirdi
Ama parmaktaydý asýl marifet
Parmakla yürek arasýndaydý, cesaret
Asýl kiþilik güçte deðildi
Davranýþtaydý asalet
Aramýzda kaç katil kol sallýyordu?
Ve kaç kahraman oyuna geliyordu?
Bir cinayetin ayak izlerini siliyordu yaðmur
Arkasýnda sessizce aðlýyordu rüzgâr
Bir can daha karýþýyordu sulara
Ve birkaç satýr intihar mektubu
Kaybedenlerin anýsýna
GÝTMEKLE KALMAK ARASI
Bir kalabalýðýn orta yerindeyim
Ýnce dudaklarýmda bir gümüþ býçak
Kurbaný seçilmiþ bir sunaktayým
Mecazlarýn göðsüne kan damlatarak
Korku ve endiþelerden uzak
Kaygýlarýmý sallandýrýyorum geçmiþin ipiyle
Bir hesaplaþmanýn alýþveriþinde
Zamanla el sýkýþma törenindeyim
Emek çile olmuþ örgülere
Hayatla güreþ tutmuþ kündeye gelmiþim
Kara çarþaflar arasýnda, nasýr tutmuþ gençliðim
Meryem’in ikonalarýný dizerken yüreðimin raflarýna
Adýmýn anlamýna leke sürmüþ düþmanlarým
Birbirine gebe insanlarýn riyakâr suratlarýna
Ayna tutuyorum
Nefesini duyuyorum tüm kadýnlarýn
Susmuþlar gölgelerinde cinnetin
Daralan bir çemberin içinde özgürlük çýrpýnýþlarý
Beyinlerinde hep isyankâr düþünceler olsa da
Kalplerinde körpecik çocuklarýn dokunuþlarý
Ve gözyaþýyla yýkarlar geceyi
Sevdayý doludizgin koþtururken
Alýnlarýna vurur ayrýlýðýn nalý
Ve yorgun sabahlarýn yastýðýna koyarlar baþlarýný
Bir köprünün üzerindeyim
Ýnce yerindeyim hayatýn, gitmekle kalmak arasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.