Yankı

gecenin duldasýnda yokluðunu büyütür gölgen
anýlar tepe taklak
zihnimi oyan buruk hayalin

ezberimde kahve gözlerin;
kalbimi kuyuya
bakýþlarýmý suya
düþürdüm

kendimi sende bulalý susuzluðum ebedi
bir serabýn içinde çöl
çöl içinde aþk vurdu

evvel zamandan çýkan
yaralarým ve rüyalarým

saðýr-lal kadýnlarýn
içi oyulmuþ hayatlarýndan
kokmuþ kaderlerini ateþe atma telaþesinde
gördüðümde sende kendimi
söküp kalbimi sana býraktým

içimdeki yankýn yýktýðýnda duvarlarý
mecalim titrerken tebessümle
rüzgarlarýn getirdiði soluðun ensemde
susadým uzaklýðýna mesafelerin

kendime saklandýðým kuytularda
toprak hasretim zindan ayak diplerinde


sude nur haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın: