FIRTINA

Ýstemez doða ana,
Baharda kopsun fýrtýna,
Gelirse böyle bir hal baþýna;
Karþý koymalýsýn rüzgarlara,
Asýrlýk bir çýnarca.
Býrak dökülsün yapraklarýn,
Nasýlsa çiçeklenir yeniden
Ýhanetiyle kalýr rüzgar,
Mevsimsiz fýrtýnasýyla.
Savrulunca tüm yapraklarýn,
Dallarým yine senle kalacak.
Yeniden koþacaksýn merhabaya,
Yersiz ihanetlere alýþacaksýn.
Önce bir sessizlik olacak,
Yaðmur dallarýnla buluþacak,
Güneþin ilk ýþýðý süzülürken,
Buna yanlýz aþklar üzülecek.
Fýrtýna dinmiþtir,
Tüm yapraklar savrulmuþ,
Dallarýnla bir baþýnasýn.
Artýk çiçeklenme zamanýdýr,
Ömrünün belki en zor anýdýr.
Bu acý fýrtýnayý unutup,
Yeni bir yaþama baþlamalýsýn,
Býrak savrulanlarý boþa arama,
Yeni yeþereceklerle yaþamalýsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: