Tende Uçurum Yanıkları II

Toplu mezarlar eþtim zihnimin küflü ezberlerine/babamý ç/alarak çocukluðuma kaçacaðým.
Gün devrilince Kaf daðýnýn ardýna
Devlerin gölgeleri serpilir þehrin gammazlýðýna


I
Ebabil dudaðýndan sarkýyor pusatsýz çýðlýk
Erir zirvesine beyaz düþlerin
Buz keser ümitlerin




Ýki yakasý düþman yokluk –varlýk
Ömürden saðýlýr ölü nehirler
Bir çýðlýk amasýzlanýr payýmýza
Kör gecede kurþun gülüþlü bahtiyar figan
Biliyorum bu kent fukara durur
Kör akýntýlar kürek vurdukça, esareti yudumlatýr avuç avuç
Gül damlasýyla...



Susku çocukluðumun lal bakýþýdýr
Gözlerimin isyan küslüðünün,
Esrik buðulanmalarýn da can veriyor intihar kuþlarý
Nefes sürgülenir ince oynak
Ýki dem gözyaþý çiðdemi, dað sinesinden mýzraklanýr eþiksiz merdivenlere
Yürüyüþler yalpalý
Sendeler namlu çözülmemiþ parmaklarda, ölümüne küsüm aya yýldýzlara
Þafak kuþkanatlarýn da alaz alaz kur kýzýlý döngüler
Toy dudaklardan dökülünce arzu hal
Yetimliðin sýrtýný sývazlar
Aç yürekte filizlenir alaca efkâr


II
/Ey sabrýma divane bakan darðacý
Saatlerin ardýna gizli, gerdan heveslisi urgan
Aç ilmeðini ömrümü vereyim can susamýþ kollarýna,
Kuþ çýrpýnýþýyla bir damla gözyaþý dökeyim//



Saçlarýmda zifir tanesi yokluk
Ýsimsiz göçler yürek dibimde
Seyre durunca akþam kýzýllýðý
Ellerini açar rüzgâr hasret ezgilerine
Dökülür o vakit aðrý dudaklarýndan
Bahara yaslý güller aðýtlý, kör kilit mutena zýrhýnda
Paslý kapýlar gýcýrtýsýnda...



Gök maviden salýnýr çifte naðra
Ve leblerde aðrýlý yanýk nida
Soyut somut yan yana

III
//Alýþýrým elbet, fukara yüreðin soðanlý sofrasýna
Dürülmüþ bir lokma varsa beylikten yana
Ve üstüne giyinmiþse yýrtýk samimi hýrka
Karýþýrýz elbet kalabalýða//


Lakin gül açmayan mevsimlerin yalan sakýzlarýna
Þahitliðimiz var
Deðil kalabalýða karanlýðý arþýnlar soluk ayarsýzca.



Kar uykusu öncelerinde susarken þehrim
Ve sokaklarýmdan çekilirken gece sesleri
Yankýlanýr hüzün dört gözü mahmur


IV-
Ayrýlýk sarýsýnca uçurum çiçekler
"müebbet türküleri" döker ahval yanýklarýnca
Vakit akitsizlik uðruna sýrnaþýk
Sahte duygular bedevi sancýmalarýnda
Doðuruyor baþaklarýný sarý mavi
Güneþle dans coþkusunda kýyýlar


Oysa


Yaðmur rahmetini sürüyordu
Þehrin ölü yýkýntýlarýna
Dem vurup her heceye,
Hüzünden arýnýyordu aklý sýra
Aklýn gergefine takýlan muamma
Sýr aynalarda iðreti bakýþmalarda
Âdemoðlu oðul verdi yalýnayak
Kýz verdi baþak baþak
Lakin yalan dört ayak
Yýlan yalýn ayak…



Unutmuþtu üryan günahlarýn yarenliðini
Kardeþini vuran ellerde kan
Yüzünde amansýz korku yankýlanýrken
Habil’in gözlerinden k/an damlýyordu…



Ne t/adý var aþklarýn
Ne kardeþliðin þaný
Hal böyle böyle iken
Saðduyu suzi zan
Körleþen izan olur...

Hazal karadað
Sosyal Medyada Paylaşın: