çýðlýk düþlerin uçurumunda
yýllar yaralý tarih
göreceksiniz
karanlýðýmda yanan ýþýðýn
ölümü olacak zaman
sokaklar ellerinde mavi tesbihle yürürken
kýyametin diþlerine
elbette kuraklýðýmda düþler
arayacak anýlarým
kocaman rüzgarlarla dolaþacaðým geceler boyu
cinnete dönsün
ezik yüreðimde yalnýzlýk
mora çalsýn soðuklarda dudaðýmýn rengi
önemli deðil
gölgelerinizde
tenimi yýkayacaðým
aynada kavgalar telaþlanýrken
yaþam ölümle gülüþtü
avuçlarý benden daha serindi
süzülen baharýn
bedenimi sessiz aþklara atýðýndan beri
serseri aðaç gibi kaldým
yaþamýn ýslaklýðýna
topraða aktý tanýdýðým ruhlar
sabahýn fecrinde
üþüdüm
an düþtü baþýma dün gibi
ay gecede titrerken
acýnýn ayazýna dayanan bedenim
yaðmurla ekmeði bölüþtü
yaðmur aðladý
ben aðladým
karanlýðý boðduðunda
ellerim
biliyorum
her þarkýda
aklýmýn duvarlarýný yýktýðýnda günahlar
yüreðimdeki boþluða
tek kiþi kalýyorum
bu nasýl ölmek
þeytan belleðimi kefenimle siliyor
bir balýk gibi denizin diplerine düþüp
yalan yanlýþ tarihlerin soluðundan
kalma bir maviyle
oynaþýyorum