BANA SOR
Sen, bana geceleri sor
Bitmek bilmeyen kara geceleri
Adýný durmadan sayýklarým
Ninnidir adýnýn heceleri.
Yine de sanma pes edeceðim
Uyku, dilimin sükûneti
Sükûnetim çýðlýðýmdýr geceye
Gece baðýrýp çýðýrdýkça
Böyle konuþur kalbimin sesleri.
Sen, bana hasreti sor
Kor gibi yakar ciðeri
Dudaklarýnýn arasýndaki dumandýr nefesim
Dudaklarýn, yalan sözlerinin çemberi.
Yine de geleceðim sanma
Bir deðil bin kere gitti sonuçta gözlerin
Gözlerin aydýnlatýrdý ya geceleri
Gözlerin solduruyor artýk baharýn bile çiçeklerini.
Sen, çekip gitmeyi, ayrýlýðý, acýyý bana sor, bana
Sen ne bilirsin uzayan günleri, gündüzleri
Ne yürürken ne gülerken ne de severken
Hatta sevdiðini fýsýldarken
Hangisinde böyle yazdýn çizdin ellerimi
Sen, bana ellerini sor, ellerini
Nerede, hangi köþede görsem âþýk bir çifti
O zaman bozuluyor dilimin sükûneti
Kalbimin sesleri
Dilimin heceleri
Anýlar akýyor yüzümden,
Anlýyorum ayrýlýk sisli.
BAÞAK KURU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.