/… çocuk! yeri göðü yýrtan bu çýðlýk; arap halklarýnýn diriliþi bin yýllýk bir suskunun uykudan uyanýþý…yeri göðü yýrtan bu çýðlýk hep bir aðýzdan haykýrýyor ezan sesi çan sesi karýþýk “haydi tut ellerimi insanlýk…! haydi tut ellerimi insanlýk...!”…/
Orda mýsýn…?
arap dünyasýnda kýyametler kopuyor çocuk! kýyametler kopuyor…
meydanlara… gürül gürül isyan akýyor çocuk! isyan akýyor…
milyonlar ayakta özgürlük ateþi her yaný yakýyor çocuk! her yaný yakýyor…
Orda mýsýn…?
tunusta, mýsýrda, fasta, libyada, ummanda, cezayirde, yemende, iranda, ýrakda, sudi arabistanda, ürdünde, suriyede, kuveytte, bahreynde yürekler özgürlük için, eþitlik için, devrim için, hak için, hukuk için, adalet için atýyor çocuk! atýyor…
namlusu meçhul mermi saðanaðý altýnda özgürlük uðruna, demokrasi uðruna fidan gibi genç kýzlar… esmer delikanlýlar beþer-onar ölüyor çocuk! beþer-onar ölüyor… . ve her ölüm… yepyeni bir diriliþ…yepyeni bir baþlangýç oluyor çocuk! baþlangýç oluyor… susuz çöllerin kum taneleri yüzyýllardýr tuttuðu suskunluk orucunu bozuyor ve efendi tiranlarýn, sultanlarýn gözlerine doluyor çocuk! gözlerine doluyor…
Orda mýsýn…?
uyanýþ… bendini yýkmýþ nehir gibi yanardaðdan fýþkýran lav gibi dikta rejimlerini bir bir yýkýyor çocuk! bir bir yýkýyor… . dirense de bazý kaçýklar dört bir yanda zulüm saltanatý çöküyor çocuk! sömürü saltanatý çöküyor…
mýsýrda, tunusta kurtuluþ gününe kavuþtu halk despotizmden demokrasiye koþuyor çocuk! demokrasiye koþuyor… yýktý kul-köle efendilik düzenini yönetmek için kendi kendini meydanlarda zafer þarkýlarý…direniþ þarkýlarý söyleyip coþuyor çocuk! coþuyor…
Orda mýsýn…?
efendisi iki parmaðýný þýklatýnca kara postallar artýk gýcýrdamýyor halkýn üzerine bomba yaðdýran uçaklar uçmuyor eli kýrbaçlý cellatlar çizmelerini çýkarmýþ ölüm makinalarý suskun…paletler dönmüyor kendini Tanrý sanan diktatörlerin aklý bir türlü almýyor ceset yüzü gibi yüzleri balkonlarda baðýrýp çaðýrýp… tehditler savurup…kýzdýkça kýzýyor çocuk! kýzdýkça kýzýyor… . ne uþaklarý yetiyor ne de göðüslerine iliþtirdikleri teneke madalyalar yetiyor… krallarý kraliçeleri kurtarmaya soyunuyor yaralarýndan…soyunuyor acý yüklü geçmiþinden gül bahçesi oluyor ortadoðu ve afrika arap halklarý meydanlarda…tarih yazýyor çocuk! tarih yazýyor…
Orda mýsýn…?
//…her yokuþun bir iniþi var hiçbir þey eskisi gibi olmayacak çocuk! olmayacak… dünya eski devr-i daim düzeniyle dönmeyecek çocuk! dönmeyecek… iyi günler göreceðiz…güzel günler göreceðiz artýk kötü günler geri gelmeyecek çocuk! geri gelmeyecek…//
-güneþ hep gülecek çocuk! güneþ hep gülecek… zafer mazlum halklarýndýr aydýnlýk karanlýðý hep yenecek çocuk! hep yenecek…- … .. . Orda mýsýn…?
Þubat 2011 tahsin özmen Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.