KABULLENELİM

Baktým rüzgardan darmadaðýndý,
O siyah,upuzun saçlarýn,
Rüzgar savurdu,ve döktü omuzlarýnýn üstüne,
Baþladý okþamaya, onu omuzlarýn,
Öptürdü,öptürdü döktü,yarý açýk göðüslerine,
O, çýlgýn sapýk rüzgar,
Darmadaðýn oldu saçlarýn.


Bir sarý yaprak uçtu geldi,üstündeki söðütten,
Düþtü,üstüne kondu saçlarýna,
Kaldýr baþýný, yaprak düþen o aðaca bir bak,
Kalmamýþ yeþil yapraklarý,
Sararmýþ, hastalanmýþ,
Benim gibi,belki senin gibi,
Fakat sen,hala ýsrarlýsýn,
Daldan, düþmemeye çalýþan yapraklar gibi.

Oysa son bahardý mevsim, bulut rüzgar ve fýrtýna,
Her an, çýkabilirdi,
er geç,
Senin, nedense o umurunda deðil,
Giydiðin, o kürke mi güvenirsin sýrtýna,
Boþuna hala yaz deme,vakit senin için de geç,
Söyleme artýk, “eðil salkým söðüt eðil,”
Eðilmez, vakit çok geç.

Hiç mi, umurunda deðil,
Önündeki, sýr dolu delidolu yaþadýðýn zamanlar,
Hiç mi, düþünmezsin,
Ölümü,
Ya da hastalýðý !!!,
Ya da, nereye yatýrýlacaðýný,
Benim hala çok gençtir dersin,
Unutma bir gecede, aðarmýþ olur o siyah saçlarýn.

Bir bana bak, bir de üstündeki þu söðüde bak,
Nasýl sararmýþ, düþüp duran yapraklarý,
Týpký, benim saçlarým gibi aðarmýþ yapraklarý,
Nasýl aðarmýþ, onun allarý sarkan saçaklarý,
Kurumuþ, gýda alan kökleri su emen damarlarý,
Olmaz, olamaz hiç ümit etme,
Bu, saatten sonra senin için de aþk.
Senin için de,benim içinde,
Vakit geç hiç ümit etme.

Varsýn yaþýmýz, geçkin olsun,
Kabullenmeliyiz, bu altmýþ yetmiþli yaþý,
Yeter ki, yaþlý gönüller sevdalarla aþk çeþidiyle dolsun,
Ýster benizlerimiz, sararsýn solsun,
Biz hak ederiz,Tanrý katýnda belki yoldaþý,
Gönlümüz aþkla dolar, sevgiyle dolar,
Yeter ki kabullenelim, bizler bu yaþý,
Kabullenelim, bu almýþlý yetmiþli yaþý.






Sosyal Medyada Paylaşın: