Mehtaptaki, yýldýzlar gibi ! gezinirken, Þafaktaki güneþ gibi gönlüme doðdun, Mehtaplý gecelerdeki, yýldýzýmken, Sen, benim ! boynumu büktün, Mahsun çocuklar gibi, ortalýkta koydun.
Sevmek istedim, sevdirtmedin kendini, Sanki beni aþk hýrsýzý, yerine koydun, Belki bilmek bile, istemedin sevildiðini, Üzerimdeki, en güzel sevgimi soydun, Ve beni çýrýlçýplak, koydun..
Sevdim de demedin,!,gönlüm var diye, Bir it gibi, daha dýþ kapýndan kovdun, Oysa gelmiþtim seni seviyorum demeye, Neden ?, Aþkýmý, umursamayýp el yerine koydun.
Deste, deste, al güller gönderdim kapýna, Hiç koklamadan, attýn yerlere savurdun, Elçiler gönderdim, aþkým için ayaklarýna, Umursamadýn, Daha dýþ kapýndayken kovdun.
Söyle Mecnun gibi olup, çýkmam mý gerek, Sevildiðini bilmen için, baþý dumanlý daðlara, Yoksa bana haram mý ?, Senin gibi bir güzeli sevmek, Söyle, yas tutup bürüneyim bende karalara.
A.Yüksel Þanlý er Ekim 2006-10-29 Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.