*Bahar Geliyor Bak
Karlý daðlar ardýndan, geldi rüzgârýn sesi.
Dedi, ’’sevdiðin yolda, koþarak geliyor bak! ’’
O câným çiçeklerin, yaklaþtýkça nefesi
Ýlkbaharýn kokusu, coþarak geliyor bak!
Kuzucuklar meleþip, yalaklarý yalýyor.
Papatyalar ellerde, fal olup oyalýyor...
Kelebekler, deðdiði çiçeði boyalýyor!
Doða/nýn tüm renkleri, taþarak geliyor bak!
Canlara bir þevk geldi, kendisinden geçiyor.
Ýnsanlar þehirlerden, hep kýrlara göçüyor...
Kýrlangýçlar keyfinden, zikzak yapýp uçuyor!
Göçmen kuþlar her zoru, aþarak geliyor bak!
Nasýl korktu soðuklar, kaçmaktan beter oldu!
Bir erbain, bir hamsin, canýma yeter oldu.
Þimdi ateþ toplarý, sularda yatar oldu!
Cemreler gökten yere, düþerek geliyor bak!
Mevsimler yaradanýn, bir imtihâný gibi...
Canlar gelip geçiyor, yol geçen haný gibi.
Görsen, ipek yolunun uçsuz kervaný gibi
Karýncalar topraðý, deþerek geliyor bak!
Menekþe mor, zambak mor, hercâillerse renk, renk.
Gökkuþaðýnda ne var, güller öyle rengârenk
Lâleler biblo gibi, baþtan aþaðý âhenk...
Bahar bu âhenklere, þaþarak geliyor bak!
Antalya-2011/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.